podstawa

podstawa
сущ.
• база
• базис
• грунт
• заземление
• земля
• ножка
• основа
• основание
• первооснова
• подкладка
• подножие
• пол
• постамент
• почва
• принцип
• пьедестал
• суть
• тумба
• фон
• фундамент
• цоколь
* * *
1) anat. podstawa анат. основание
2) mat. podstawa мат. основание
3) podstawa (zasadniczy element, punkt wyjścia) основа
4) podstawa (podstawka, cokół) подстава, подставка, постамент
konie rozstawne подстава (сменные лошади)
oszustwo, podstęp сл. подстава
* * *
podsta|wa
1. основание ň;
2. перен. основа;

\podstawa sukcesów основа успехов;

3. \podstawawy мн. перен. основы;

\podstawawy naukowe, ekonomiczne научные, экономические основы;

4. тех. станина;
● leżeć u \podstawaw czegoś лежать в основе чего-л.; budować (tworzyć) od \podstawaw coś закладывать основы (фундамент) чего-л.
+

2. podwalina

* * *
ж
1) основа́ние n
2) перен. осно́ва

podstawa sukcesów — осно́ва успе́хов

3) podstawy мн, перен. осно́вы

podstawy naukowe, ekonomiczne — нау́чные, экономи́ческие основы

4) тех. стани́на
- budować od podstaw coś
- tworzyć od podstaw coś
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Полезное


Смотреть что такое "podstawa" в других словарях:

  • podstawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. podstawawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzecz, na której coś stoi, opiera się, także dolna część czegoś wznoszącego się do góry, stojącego, wspartego : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podstawa — ż IV, CMs. podstawawie; lm D. podstawaaw 1. «rzecz, na której coś stoi, opiera się, wspiera się; w architekturze i sztuce: dolna część budowli, kolumny, pomnika, rzeźby itp. (np. fundament, cokół, postument)» Podstawa kamienna, marmurowa,… …   Słownik języka polskiego

  • grunt — Podstawa; coś najbardziej podstawowego lub najważniejszego Eng. Something most vital, basic or essential …   Słownik Polskiego slangu

  • mało- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «których podstawą jest połączenie przymiotnika mały z rzeczownikiem, np. małomiasteczkowy (od: małe miasteczko)» b) «których podstawą jest połączenie wyrazu mało z rzeczownikiem, np. małoletni (od mało lat)»… …   Słownik języka polskiego

  • trójnóg — m III, D. trójnógnogu (trójnógnoga), N. trójnógnogiem; lm M. trójnógnogi 1. «sprzęt o trzech nogach, w starożytności służący do palenia wonności i jako podstawa do lampek oliwnych, od renesansu jako ozdobny stolik, podstawa do waz, wazonów itp.,… …   Słownik języka polskiego

  • baza — ż IV, CMs. bazazie; lm D. baz 1. «ogół czynników istotnych dla istnienia i rozwoju czegoś; punkt oparcia, podstawa» Baza naukowa, finansowa. ∆ ekon. Baza materialno techniczna a) «środki materiałowe i wyposażenie techniczne, stanowiące podstawę… …   Słownik języka polskiego

  • fundament — m IV, D. u, Ms. fundamentncie; lm M. y «dolna część budowli lub podstawa konstrukcji osadzone w gruncie, wykonane z cegły, kamienia, betonu itp.» Fundamenty domu, pieca hutniczego, maszyny. Kłaść fundamenty pod dom. ∆ pot. Kopać fundamenty «kopać …   Słownik języka polskiego

  • korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… …   Słownik języka polskiego

  • marksizm — m IV, D. u, Ms. marksizmzmie, blm «system poglądów filozoficznych, ekonomicznych i społeczno politycznych stworzony przez K. Marksa i F. Engelsa, będący podstawą działania partii robotniczych, głoszący walkę klas i dyktaturę proletariatu w celu… …   Słownik języka polskiego

  • podbudowa — ż IV, CMs. podbudowawie; lm D. podbudowadów 1. «to, co zostało zbudowane pod czymś, co jest podstawą budowli lub jej części; podbudowanie» Drewniana, kamienna podbudowa. Podbudowa domu, stropu, schodów. Podbudowa drogi, torów kolejowych. przen.… …   Słownik języka polskiego

  • szybko- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «których podstawą jest połączenie przysłówka szybko z czasownikiem, wskazujący na szybkość tego, co nazywa druga część złożenia, np. szybkostrzelny (od szybko strzelać), szybkowar (od szybko warzyć)» b)… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»